Zacht winterlicht over de Loonse en Drunense Duinen

Een ijskoude ochtend begon met een lucht vol pastelkleuren. Terwijl ik over het bevroren zand liep, viel meteen de stilte op. Geen wind, geen vogels, alleen het kraken van rijp onder mijn schoenen.

De horizon kleurde zacht oranje en roze, met daarboven een dunne laag mist tussen de bomen in de verte. Het lage winterlicht raakte net de toppen van het gras en de boomstammen. Midden in het beeld stonden drie karakteristieke bomen — elk met een andere vorm — als stille wachters op het open veld. De scheve den in het midden trok direct mijn aandacht door de krachtige lijn die hij vormde in de compositie.

Deze plek, onderdeel van Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen, staat bekend als een van de grootste stuifzandgebieden van West-Europa. In de winter voelt het landschap hier bijna buitenaards leeg en tegelijk vertrouwd Nederlands.